naŭto

naŭt'o: naviganto (retroderive el aeronaŭto, astronaŭto, kosmonaŭto kaj naŭtiko en PIV kaj PIV2, k.a. kiel cibernaŭto): “Naŭton mi himnos kaj universe faman arkeon / kiuj elsavis vivon el tutplaneda diluvo”AM (komencaj versoj de Poemo de Utnoa, 1993). naŭt'i: navigi: “post vrakiĝo de la ŝipo sur kiu li plaĉe naŭtis”JC (el la rakonto antaŭtagmeze, en Sul).