kaŭdilo

kaŭdil'o [1948] (el la hispana caudillo) ĉefo, estro, gvidanto kaj komandanto de militistaro aŭ, pli vastasence, gvidanto, kiel hispana lingva-socia ekvivalento de la germana Führer, itala duce, rumana conducator, laŭ asociado de ideoj kun Francisco Franco, kiu proklamis sin Caudillo de España (Kaŭdilo de Hispanujo): "Ni laŭdu lin kaŭdilon Franco, / venkinton super la hispanoj"KK ("La balado de Franco" [1948], en "Internacia Kulturo 3" [n-ro 1-2], p. 13; citita de JR en "Hispanidaj neologismoj en Esperanto", en "Rikolto"). Antaŭ Franco, la vorto kaŭdilo rilatis al lokaj estroj sen nobela deveno. kaŭdil'ism'o [1993] (el la hispana caudillismo) sistemo de regado surbaze de la despoteco de militaj ĉefoj, ĝenerale en la hispanlingva Latin-Ameriko en kelkaj epokoj: "[...] la origina organizado komunuma de la indiĝenoj ruiniĝis kaŭze de la hispana individuismo, kiu siavice generis nian kaŭdilismon"FD (Tir, p. 184).